BACILI  KÖYÜ

Kuruluşu:
               Yozgat, merkez ilçeye bağlı küçük bir köy olup, il merkezinin 34 Km kuzeyinde bir vadi içerisinde kurulmuştur. Kırıkalifakılı (Güneşli), Gülyayla-Killik, Güllüoluk, Dambasan, Körpeli, ve Büyüknefes köyleri ile komşudur.

Yaklaşık 32 hanede 250 kişinin yaşadığı köy, idari hüviyetini uzun yıllar Bozok Sancağı nın Salmanlı nahiyesine bağlı olarak sürdürmüştür. Muhtemelen, Oğuz Türklerinin konar göçer Bacılı oymağı mensupları tarafından 1700lü yıllarda yerleşime açılarak, oymak adına izafeten de Bacılı ismiyle müsemma kılınmıştır. Yaz mevsimini uzun dönem Salahın Yayla mevkiinde geçiren konar-göçer Yörük taifeleri zamanla Dambasan köyü yolu üzerindeki  Akpınar (bir başka adıyla Yukarı mahalle) mevkiinde yerleşik düzene geçerek, köyü kurmuşlardır. 1800lü yıllardan itibaren ise, değişik sebeplerle bugünkü mevcut yerine taşınmıştır. Bozok Sancağının, 1900’lü yılların başında İle dönüştürülmesi ve Yozgat adını almasıyla birlikte YOZGATa bağlı bir köy olarak idari yapısını devam ettirmektedir.

Kabile Yapısı :
               Köyü, ilk yerleşime açanların kimler olduğu kesin olarak bilinememekle birlikte, daha sonra Kütahya, Aydın, ve Çiçekdağı (Kırşehir) yöresinden gelen ailelerin yanı sıra, Yerköy ilçesi Derecik Köyünden; İl merkezine bağlı Büyük nefes ve Evci köylerinden gelen aileler de yerleşmiştir. Müteakiben, 1953 yılında Hülyayla ( Dağboymul ) Köyünden gelen bir aile de yerleşmiştir. Köyde, 1970li yıllardan sonra önemli sayılabilecek düzeyde, özellikle Ankaraya göç yaşanmıştır. Köyde yerleşik bulunan kabile ve soyadı esasına göre aileleri şöyle sıralayabiliriz.

Karamustafaoğulları ( Tetik, Yalçın), Karahaliloğulları (Koçak, Şahin, Kaplan, Atik, Lale, Şencan, Zambak), Şedidoğulları (Şenol), Fakıoğulları (Şahbaz, Eken, Akdağ, Çiçek, Yıldız), Osmanfakıoğulları (Bolat), Köralioğulları (Demir, Çelik), Aydınlıoğulları (Yiğit, Vural), Evcilioğulları (Şıvgın, Baran), Oruçoğulları (Yılmaz), Nefeslioğulları (Eğilmez, Yorulmaz, Karaman), Patatoğulları (Ünal), Delioğulları (Acıduy).

Köy halkı, sosyal ve kültürel ihtiyaçlarını Yozgat il merkezi ve Yerköy ilçesinde kurulan açık ve kapalı pazarlardan karşılamaktadır. 1964 yılında ilkokul hizmete açılmış, 1951 yılında ise Cami ibadete sunulmuştur. Elektrik hizmetine 1982 yılında, şebeke içme suyuna ise, 1987 yılında kavuşmuştur. Halk, kışlık yakacak ihtiyacını her yıl gerçekleştirilen vesika (ihtiyaç) marifetiyle karşılamaktadır. 1983 yılında acente bazındaki telefona kavuşan köy halkı, 1988 yılından itibaren otomatik görüşmelerle iletişim hizmetlerini sağlamaktadır. Ulaşım, il merkezinden Güneşli Köyü yol ayrımına kadar asfalt kaplama, kalan kısım ise stabilize yolla sağlanmaktadır. Genellikle engebeli bir araziye sahip olan köyün belli başlı yükselti ve tepeler Ziyaret, Kargasekmez, Sivrikayadan ibarettir. Ayrıca, Yaylalık olarak bilinen Salah’ın Yayla mevkii ise, en düz alanı teşkil etmektedir. Geçim kaynağı genellikle hayvancılıktan ibaret olup, büyükbaş ve küçükbaş hayvan besiciliği oldukça yaygındır. Hayvan ürünlerinden; süt, yoğurt ve peynir satışa sunularak, diğer ihtiyaçların giderilmesi sağlanmaktadır. Kısmen kuru tarım yapılmakta, ancak tarım arazisinin yetersizliği ve mevcut arazinin engebeli oluşu nedeniyle fazla bir öneme haiz değildir. Köy arazisinde kadastro çalışmaları da 2001 yılı itibari ile tamamlanmıştır. Köy arazisinde su geçirmeyen çorak toprağının varlığı nedeniyle meskenlerde; çatı kaplam yerine eski dam yapılar hakimdir.

Görev Yapan Muhtarlar :
Mehmet Atik, Battal Şahbaz, Hamza Yorulmaz, Nuri Atik, Çakır Bolat, Çelebi Tetik,  Bahri Atik, Sadık Yılmaz, Veysel Yorulmaz, İlyas Eğilmez, Veysel Yorulmaz (görevde)                

        Hazırlayan
 Hakkı YURTLU( Araştırmacı-Yazar)

Yozgat’ta Yer Adları           
         Geçtiğim aylarda bir yakınımı ziyaret için gittiğimde, Yozgat il merkezine bağlı “Bacılı Köyü” hakkında merak ettiklerim oldu haliyle. Önce “Bacılı” isminin menşeini sorduk köy sakinlerine…Anlatılanlar pek de iç açıcı olmadığı gibi etik  açıdan da hoş değildi. Daha doğrusu böyle olmamalı diye düşündüm. Güya, “Bacılı” ve komşu köy olan “Dambasan”lılar arasında kız yüzünden yaşanan nahoş bir mesele neticesinde kız tarafının “Bacılı”, haneye (dam) baskın yapanların da “Dambasan”  adıyla müsemma kılındığı  dillerde dolaşmaktadır.

Konu üzerindeki araştırmalarım, konunun tarihi boyutunu su yüzüne çıkartmama vesile oldu. Anadolu’ya yerleşen Oğuz Türklerinin “Boz Ok” koluna mensup olup,  küçük birer topluluk olan “Bacılı” yörükleri zamanla bu bölgede karar kılarak, yerleşik düzene geçmişlerdir. Oğuzların, Anadolu ya gelişte;  “Kars, Maraş, Ankara, Bozok” çizgisini  takip ettikleri de malumdur. Kars-Arpaçay’da  “Bacıoğlu”, Sakarya ile  Ankara-Polatlı’ da  “Bacıköy”  adıyla birer yerleşim yerlerinin olması da bu görüşümüzü teyid eder mahiyettedir. Konar-göçer “Bacılı” (bacı, bacılu, becikli)  yörüklerinin genellikle Ankara Sancağı civarında yerleştikleri de göz önünde bulundurulursa , Bozok yöresine gelen yörüklerin  “Bacılı Köyü” nü kurmuş olmaları büyük ihtimaldir.

Diğer yandan “Dambasan” köyünün ismi de bir topluluk ismidir. Yörük topluluğu olan “Dambasanlılar”ın , sözcük olarak, zamanla “Dambasan” şekle dönüştüğünden bugünkü şekliyle söylenmesi olasıdır. Bugün Tekirdağ’ın Hayrabolu  ilçesinde bir bucak da “Dambaslar” ismini taşımaktadır. Tarihi belgelerin incelendiğinde  “Dambasan Köyü” nün 1600’lü yılları sonunda yerleşik köy düzenine kavuştuğu anlaşılmaktadır.

                          Hakkı yurtlu-Yenigün Gzt /Yozgat Bizim Memleket / 09.01.2002.

 BACILI KÖYÜ

    Günümüzde Yozgat ve eski Boz Ok Bölgesi'nin Bizans devrinde Charsianon Vilayeti'ne dahil olduğu anlaşılıyor. Meşhur Tavium şehri de (Büyük Nefes Köyü) bu vilayetin hudutları içinde bulunuyordu.
    Bilindiği üzere Yozgat Bölgesi, Orta Anadolu'nun diğer bölgeleri gibi yayla karakterini taşır. Yaklaşık olarak deniz seviyesinden 1300 metre yüksekliğe sahip olan Uzun Yayla gibi, Orta Anadolu'nun en başta gelen yaylalarından biridir. Bununla beraber Yozgat Bölgesi'nde, başka yerlerde görülmeyen dar fakat uzun pek çok vadiler vardır ki, bunlar bölgeye ayrı bir özellik verir. Bu vadilere Türkçe öz denilmektedir. Öz sözü Türk dilinin en eski hatıraları kabul edilen Güney Sibirya'daki Yenisey Kitabeleri'nde; dere, çay ve vadi anlamında geçmektedir.
   1243 Yılında Selçuklu ordusunu yenen Moğollar 1256 yılından sonra Anadolu'da işgal kuvvetleri bulundurmaya başladılar. Moğol işgal kuvvetlerinden önemli bir topluluk Özler Bölgesi adını verdiğimiz Yozgat Bölgesi'nde yurt tuttu. Moğollar'a Anadolu'da Tatar, Kara Tatar veya Kara Tatar Türkmenleri adı veriliyordu. 
    Timur'un 1404 yılında Kara Tatarlar'ı Anadolu'dan göçürmesi üzerine Yozgat ve komşu yöreler, eskiden beri Sivas'ın güneyinde ve Kayseri'nin doğusunda Uzun Yayla'da yaylayan Dulkadirli Türkmenleri tarafından enlendirildi.
    Coğrafi Konumu:
    Günümüzde Yozgat İli'nin merkez ilçesine bağlı olan Bacılı Köyü; 39.9167 enlem ve 34.5500 boylam ile deniz seviyesinden 1334 metre yükseklikte olup, köyden Bağçecik Deresi adında Öz geçmektedir. Yozgat İl merkezine 34 kilometre uzaklıktadır.
    Bacılı Köyü'nün; 1530 yılında Çorumlu (Çorum) Sancağı'nın Budak Özü (Sungurlu) Nahiyesi'ne, 1556 yılında Bozok Sancağı'nın Delice Özü Nahiyesi'ne, 1560 yılında Budak Özü (Sungurlu) Nahiyesi'ne bağlanmıştır. 1642 Yılında Bozok Sancağı'nın Selmanlı Nahiyesi'ne bağlanmıştır. 1840 Yılında Bozok Sancağı'nın Selmanlı Kazası'na bağlı kalmıştır.
 
   Adının Kaynağı:
    Bacı kelimesi Moğolca olup, kız kardeş demektir. Tasavvufta ise; bir şeyhe bağlı olarak tarikata giren kadınlara verilen addır. Âşıkpaşazâde, Hacı Bektaş'tan söz ederken Anadolu'da dört müsafir (dışardan gelmiş) taife'den (cemaat) söz eder: Gâziyân, Ahiyyân, Abdâlân ve Bâciyân. Bir yoruma göre, şeyh Evhadüddîn Kirmânî'nin kızı Kadın Ana Fatma Hatun, Ahî Evren (Nâsirüddîn Mahmud) ile evlenmiş olup Anadolu'da kadınlar arasında ahîliğe denk Bâciyân taifesini kurmuştur. Genelde, şeyhler neslinden zaviye yöneten hatunlar, meselâ Hüdavendigâr Sancağı'nda bir vakıf idare eden Tâcî Hatun, Bâciyân Cemaati'nden sayılır. İbn Battuta Anadolu'da Müslüman kadınların erkeklerden kaçmayışlarını, saygılı oluşlarını hayretle kaydetmiştir.
    Osmanlı Arşivi'nde bulunan Tapu Tahrir Defterleri'ni ayrıntılı olarak incelediğimizde; günümüzde Yozgat İli'nin merkez ilçesine bağlı olan Bacılı Köyü'nden başka, Anadolu'nun değişik yerlerinde de Bacı veya Bacılar adında yerleşim yerlerinin olduğu görülmektedir.
    Günümüzde Ankara İli'nin Polatlı İlçesine bağlı olan Bacı Köyü'nün; 1530 yılında 1 çerağdar (ışık yakan görevli), 2 imam, 1 müezzin, 91 hane, 56 mücerred (bekar) ve 1 piri fani (yaşlı) nüfus ile Ankara Sancağı'nın Bacı Kazası'na bağlı olan; Fatıma Bacı Köyü olduğu görülmektedir. 1530 Yılında adı geçen Fatıma Bacı Köyü'nde; Fatıma Bacı Camisi, Fatıma Bacı Zaviyesi ve Fatıma Bacı Cuma Mescidi'nin olduğu görülmektedir.
    Ayrıca, 1530 yılında 24 hane ve 10 mücerred (bekar) nüfus ile Hüdâvendigâr (Bursa) Sancağı'nın Ak Hisar Kazası'na bağlı Bacı Köyü olduğu görülmektedir. Adı geçen Bacı Köyü'nün gelirini Süleyman Paşa'nın, İznik içerisinde bulunan Karaca Oğlan Zaviyesi'ne vakfettiği kaydedilmiştir.
    Ayrıca, 1530 yılında 2 hane nüfus ile Canik (Samsun) Sancağı'nın Emlak Nahiyesi'ne bağlı Bacı Köyü olduğu görülmektedir. Adı geçen Bacı Köyü'nün malikânesinin mülkü Fatıma Hatun'un divanisinin ise timar olduğu kaydedilmiştir.
    Ayrıca, 1530 yılında Karesi (Balıkesir) Sancağı'nın Edremid Kazası'na bağlı Bacılar Köyü olduğu ve köyün boş olduğu görülmektedir.
    Ayrıca, 1530 yılında Teke (Antalya) Sancağı'nın Antalya Kazası'na bağlı Bacı Mezrası olduğu görülmektedir.
    Ayrıca, 1530 yılında Gerger Kazası'nın Pağnik Nahiyesi'ne bağlı Bacı Mezrası olduğu görülmektedir. Adı geçen Bacı Mezrası'nın malikânesi vakf, divanisinin ise timar olduğu kaydedilmiştir.
    Ayrıca, 1530 yılında Çorumlu (Çorum) Sancağı'nın Çorumlu (Çorum) Kazası'na bağlı Bacı Köyü'nün olduğu görülmektedir. Adı geçen Bacı Köyü'nün malikânesi; Sahip Çelebi oğlu Ahmet Çelebi ve Emir Çelebi oğlu Mustafa Çelebi ve evladı Arif Çelebi'nin mülkü olduğu kaydedilmiştir.
    Ayrıca, 1530 yılında Çorumlu (Çorum) Sancağı'nda; Katari oğullarından Mahmud Bey oğlu İlyas Bey ve Mahmud Bey kızı Bacı Hatun'un mülklerinin olduğu görülmektedir.
    Yukarıda yazıldığı üzere Bacı, Bacılı veya Bacılar adlı yerleşim yerlerinin; Fatıma Bacı Vakfı, Fatıma Hatun Mülkü, Bacı Hatun Mülkü veya vakıf yerleri olduğu görülmektedir. Bacı, Bacılı veya Bacılar adlı yerleşim yerlerinin adı da buradan;  Fatıma Bacı'dan, Fatıma Hatun'dan, Bacı Hatun'dan kaynaklandığı anlaşılmaktadır.

     Arşiv Belgelerinde Bacılı Köyü:
    Günümüzde Yozgat İli'nin merkez ilçesine bağlı olan Bacılı Köyü'nün tarihinin çok eski olduğu anlaşılmaktadır. Osmanlı arşiv belgelerini ayrıntılı olarak incelediğimizde Bacılı Köyü ile ilgili olan bilgi ve belgeleri 1520 yılından Osmanlı Devleti'nin son dönemine kadar bulmak mümkündür.
    Bozok Bölgesi (Yozgat) ile ilgili Tapu Tahrir Defterleri'nin kimi sayfalarında yerleşim yerlerinin, Dulkadir Beyi Alaüddevle Bey namı diğer Bozkurt Bey (Yavuz Sultan Selim'in annesinden tarafı dedesidir.) ve Ali Bey'den mektuplarının olduğu kaydı görülmektedir. Buda bizlere Bozok Bölgesi'ndeki yerleşim yerlerinin Dulkadirli Beyliği zamanında da kayıt altına alındığı ve yerleşim yerlerinin çok eski bir tarihe sahip olduğunu göstermektedir.
    Günümüzde Yozgat İli'nin merkez ilçesine bağlı olan Bacılı Köyü'nün adı Osmanlı arşiv belgelerinde; Bacılu ( /  ), Bacılu Viranı () veya Bacılu namı diğer Karaca Ağaç () şeklinde geçmektedir.
    1520 Yılında, Çorumlu (Çorum) Sancağı'nın Budak Özü (Sungurlu) Nahiyesi'ne bağlı olan Bacılu Viranı Köyü'nün, ayrıca Kaşukcı namı diğer Ağca Şehir Köyü'ne bağlı olduğu ve Bozoklar'a tabi olduğu kaydedilmiştir.
    1530 Yılında Bozok Bölgesi'nde (Yozgat); Ağcalu, Ağca Koyunlu, Ali Beyilü, Çiçeklü, Delü Alilü, Demircilü, Karamanlı-yi Dinik, Kavurgalu, Kızıl Kocalu, Mesudlu, Sekilü, Selmanlu, Süleymanlu, Şam Bayadı, Tecirlü ve Zakirlü adlı Dulkadirli (Bayat) Türkmen kabilelerinin (boylarının) yerleşik olduğu görülmektedir.
    Bacılı Köyü, Oğuzların (Türkmenlerin) Bozok Kolu'nun Selmanlı Boyu'nun Bacılu Bölüğü'ndendir. Dulkadirli (Bayat) Türkmenleri'nden olan Selmanlu Boyu adını Dulkadir Beyi Süleyman Bey'in (Fatih Sultan Mehmet Han'ın kayınbabası) oğlu Selman'dan almış olması mümkündür.
    Dulkadirli Türkmenleri'nden olan Selmalı Boyu'nun Anadolu'da yoğun olarak bulunduğu bölgeler ise günümüzde Osmaniye İli'nin Kadirli İlçesi'ne bağlı kimi yerleşim yerleri ve Yozgat İli'ne bağlı olan kimi yerleşim yerleri ve Çorum İli'nin Sungurlu İlçesi'ne bağlı olan kimi yerleşim yerleridir.
    Günümüzde Yozgat İli'nin merkez ilçesi'ne bağlı olan Körpeli Köyü, Sorgun İlçesi'ne bağlı Mehmetbeyli Köyü ile Şahmuratlı Köyü, Bacılı Köyü'ne akraba olan ve aynı boydan Selmanlu Boyu'ndan gelen köylerdir.
    1530 Yılında 12 hane nüfus ile Bozok Sancağı'nın Selmanlı Boyu'na bağlı olan Bacılı Bölüğü'nde aşağıda yazılı olan kişilerin var olduğu görülmektedir.

       -Ali oğlu Çelebi ve Çelebi'nin oğlu Ali,
       -Mehmed oğlu Halil ve İbrahim,
       -Ali oğlu Köşger Mürüvvet,
       -Ahmed oğlu Hızır,

       -Kara Köse oğlu Çolak,
       -Piri oğlu Ulu Bey,
       -Murad oğlu Hüseyin,
       -Musa oğlu Veli, Mehmed ve Mustafa.

    1556 Yılında 28 hane ve 4 mücerred nüfus ile Bozok Sancağı'nın Delice Özü Nahiyesi'ne bağlı olan Bacılu Köyü'nün, Bacılu Viranı Mezrası adında birde ekinliği olduğu belirtilmiştir. Bacılu Köyü'nün 740 akçalık vergisi ise; Sunkur ve Maksud'un timarında olduğu kaydedilmiştir.
    1560 Yılında 33 hane ve 16 mücerred nüfus ile Sivas Sancağı'nın Budaközü (Sungurlu) Nahiyesi'ne bağlanan Bacılu Viranı Köyü'nde; buğday, arpa, ot ve bal üretildiği ve 600 adet koyun kayıtlı olduğu görülmektedir. Köyün vergisi ise; Sarac Ali Bey oğlu Hamza'nın zeametinde olduğu kaydedilmiştir. 1560 Yılında Bacılı Köyü'nde yerleşik olan kişiler ise;

 -Piri oğlu Ali Fakih,
-Ali Fakih oğlu Er Kulu ve Pir Kulu,
-Ulu Bey oğlu Şaban ve Ramazan ve Şadi,
-Piri oğlu Esen Bey,
-Cihan oğlu İsa,
-İsa oğlu Cuma ve Çırak,
-Cihan oğlu İbrahim,
-İbrahim oğlu Hamza,
-Cihan oğlu Halil,
-Halil oğlu Nusret ve Ümmet,
-Hüseyin oğlu Kubad ve Bayad ve Ferhad,
-Hüseyin oğlu Kurt,-Hasan oğlu Murad,
-Hasan oğlu Bayındır,
-Bayındır oğlu Hakverdi,
-Hasan oğlu Turgud,
-Mustafa oğlu Süphanverdi,
-Süphanverdi oğlu Süleyman,
-Mustafa oğlu Uğurlu,
-Mustafa oğlu Çalapverdi,
-Köşger oğlu Yakup,
-Yakup oğlu Ümmet ve Mahmud,
-Köşger oğlu Dede,
-Dede oğlu Çalapverdi ve Tengriverdi,
-Köşger oğlu Halil,
-Köşger oğlu Kabil,
-Veli oğlu Şeyh Durak,
-Şeyh Durak oğlu Pir Kulu ve Er Kulu,
-Çolak oğlu Zeynel,
-Yakup oğlu Yusuf,
-Yusuf oğlu Kulağuz ve Ahmed,
-Minnet oğlu Nasuh,
-Nasuh oğlu Pir Ahmed ve Yar Ahmed ve Arzu,
-Minnet oğlu Hamza,
-Ali oğlu Seydi ve Mahmud'dur.

    1575 Yılında 50 hane ve 29 mücerred nüfus ile Sivas Sancağı'nın Budaközü (Sungurlu) Nahiyesi'ne bağlı olan Bacılu Viranı Köyü'nde; buğday, arpa, nohut, mercimek, ot ve bal üretildiği kaydedilmiştir.
    1642 Yılında Bozok Sancağı'nın Büyük Selmanlu Kazası'na bağlı olan Bacılu Köyü'nün nüfusu azalarak 5 haneye kadar düşmüştür. 1642 Yılında Bacılı Köyü'nde yerleşik olan kişilerin ise;

      -Seydi oğlu Arcıman,
      -Budak oğlu Mahmud,
      -Himmet oğlu Kulu,
      -Balım Kulu oğlu Pir Veli,
      -Aydın oğlu Hızır'ın olduğu görülmektedir.
   
    1840 Yılında 16 hane nüfus ile Bozok Sancağı'nın Selmanlu Kazası'na bağlı olan Bacılu namı diğer Karaca Ağaç Köyü'nün sipahi timarında olduğu ve aşağıda yazılı olan sülalelerin var olduğu görülmektedir.
   
    -Kara Halil oğulları 5 hane, 1840 yılında Kara Halil oğullarından orta boylu ak sakallı Mustafa'nın oğlu Bekir'in Bacılu namı diğer Karaca Ağaç Köyü'nün birinci muhtarı olduğu belirtilmektedir.
    -Şedid oğulları 2 hane, 1840 yılında Şedid oğullarından uzun boylu kır sakallı Bekir oğlu Mustafa'nın Bacılu namı diğer Karaca Ağaç Köyü'nün ikinci muhtarı olduğu belirtilmektedir.
      -Fakı oğulları 2 hane,
      -Topuzu Büyük oğulları 1 hane,
      -Osman Fakı oğulları 1 hane,
      -Köçekli oğulları 2 hane,
      -Ayan oğulları 1 hane,
      -İdişli oğulları 1 hane,
      -Kör Ali oğulları 1 hane,

Yukarıda adı geçen kişilerin; günümüzde Yozgat İli'nin merkez ilçesi'ne bağlı olan Bacılı Köyü'nün nüfusuna kayıtlı kişilerin akrabaları olduğu ve aynı soydan geldiklerini düşünmekteyiz.

MUSA URGAN-ARAŞTIRMACI 

KANAKÇA:
-İstanbul, Başbakanlık Osmanlı Arşivi Tapu Tahrir Defterleri.
-Ankara, Tapu Kadastro Kuyud-ı Kadim Arşivi Tapu Tahrir Defterleri.
- Prof. Dr. Faruk SÜMER, Bozok Tarihine Dair Araştırmalar, Cumhuriyetin 50. Yıldönümünü Anma Kitabı 1973.
-Prof. Dr. Halil İNALCIK, Devlet-i ‘Aliyye, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 27. Baskı 2009.
-Musa URGAN, 1530 Yılı Osmanlı Arşiv Belgelerinde Bozok Bölgesi, Şehriyar Dergisi, Yozgat, Haziran 2008, s. 50-52.
-Yaşar ÇAĞBAYIR, Ötüken Türkçe Sözlük.